Nimara Mağarası

1999 yılında arkeolojik ve doğal sit ilan edilen Cennet Adası üzerinde yer alan ve Marmaris tarihini 12.000 yıl öncesine götüren Nimara Mağarası. Binlerce yıllık sarkıt ve dikitlerin bulunduğu, Marmaris’e ilk yerleşimin ayak izlerini taşıyan Nimara mağarasında Marmaris Müze Müdürlüğü başkanlığında, Muğla Üniversitesi bilimsel danışmanlığında ve Marmaris Belediyesi’nin katkılarıyla 2007 yılında başlatılan kurtarma kazısı ile birçok yeni bilgiye ulaşılmıştı. Tabanındaki açmalardaki kalker tabakası içinde 1.500 kadar renkli cam, keskiler, dilgiler ve taş kemikten yapılmış delici alet uçları bulunmuş ve bu veriler Marmaris’i Tunç Çağı’na kadar taşımıştır. Buluntular burada bir boncuk atölyesinin varlığından söz edilebileceğine işaret etmektedir. Yüzlerce kap parçası, pişmiş topraktan yapılmış adak heykelcikleri, adak boncukları ve bulunan sikkelerden antik çağda tapınak ve adak yeri olarak kullanılan mağaranın Roma döneminde de yaşam alanı olarak kullanıldığını göstermektedir.

Nimara gibi Marmaris’e kazandırılan diğer bir antik alan Physkos kentinin bir parçası olduğu düşünülen ve halk arasında Eyilik Daşı olarak bilinen ve Marmaris Müze Müdürlüğü başkanlığında yapılan kurtarma kazıları sonucu arkeoloji parkı haline getirilen “İyilik Kayalığı Arkeoloji Parkı”dır. 2001 yılında 1. Derece Arkeolojik Sit ilan edilen alan, M.Ö. 2. yüzyıla tarihlendirilmektedir. Karya dönemi Marmaris’in bir sırrını saklayan binlerce yıllık bir hazine daha 2000 yılındaki kurtarma kazılarıyla ortaya çıkarılmıştır. İyilik Kayalığı kurtarma kazısında Rodos ve Knidos amforaları ile benzer özellikler taşıyan yapıda amforalar ve gül motifli Rodos mührü bulunmuştur.

Yine buluntular arasında içinde bebek kemiklerinin bulunduğu bir amfora da yer almaktadır. Ölü yakma geleneğini barındıran Karyalılar’ın bu geleneği Marmaris’te de sürdürdüğü İyilik Kayalığı kurtarma kazısındaki karbon ve yanmış odun parçaları içeren buluntularla da doğrulanmıştır. Ancak ölen bebek yakılmamış ve herhangi bir hediye ile gömülmemiştir.

Nimara Mağarası, Marmaris Müze Müdürlüğü ve Marmaris Belediye Başkanlığı tarafından yürütülen çalışmalar tamamlanarak, mağara yürüyüş yolu ile birlikte 18 Mayıs 2008 tarihinde ziyarete açılmıştır

Helenistik döneme ait basit bitkisel motiflerle süslenmiş yarım küre formunda kase parçası, kandiller ve sikkelerin bulunduğu İyilik Kayalığı birçok katmandan oluşmaktadır. M.Ö. 2. yüzyıla ait buluntuların yanında M.Ö. 6. yüzyıla tarihlenen ve Rodos’ta da benzerlerinin görüldüğü keçi motifli siyah bantlı şarap servisi için kullanılan ve olpe adı verilen testi buluntusu gibi az sayıda ancak birden çok döneme ait buluntular, Marmaris’in klasik ve Helenistik dönemlerde adalar ve Batı Ege ile ilişkisini ortaya koyacak niteliktedir.

Farklı dönemlerde, farklı tarihçiler tarafından Marmaris, Marmorice, Physkos, Physcus, Physco, Paradion (Pandion), Cressa olarak adlandırılan Marmaris, önemli bir Karya liman kentiydi. Öyle ki, Küçük Asya üzerine yazılan birçok eserde, Marmaris’in Efes’e olan uzaklık ölçüsüne yer verilmiş ve Efes’in Suriye, Mısır, Rodos gibi merkezlere ulaşımını sağlayan, en önemli limanı olduğu vurgulanmıştır. John Anthony Cramer, A Geographical and Historical Description of Asia Minor adlı eserinde, Marmaris’e o kadar önem atfetmiştir ki ünlü tarihçi Strabo’nun Physcus limanından çok az söz etmesini şaşkınlıkla karşılar. Çünkü Marmaris, dünyanın birçok denizcisi tarafından, dünyanın en iyi limanları arasında sayılmaktadır.